Την καρδιά μας καταθέτουμε.
Τα στεφάνια είναι το πρόσχημα και η δοξαστική μυρσίνη του ποιητή…..
«Και μυρσίνη εσύ δοξαστική» που βαφτίστηκες στο αίμα των ελληνικών αιώνων, στις προσευχές του έθνους, στις ντροπές μας και στην μετάνοιά μας, στην μεγάλη θυσία, στο «Όχι» των ηρώων και στα δικά μας μικρά «όχι» που διασώζουν Χριστό και πατρίδα. Και στις άκρες των ουρανών, εκεί που ίπτανται οι πόθοι και τα αεροπλάνα των Ελλήνων, μια Παναγιά απλώνει το ρούχο της πάνω από τον κόσμο, την Ελλάδα, τις σημαίες της περηφάνειας και τον εθνικό μας ύμνο των λυγμών και του χρέους : Η Αγία Σκέπη, η προστασία, η δικαίωση των ταπεινών που αδικήθηκαν, η μάνα των ανθρώπων που χλευάστηκαν. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα καταθέτουμε την καρδιά μας στην πατρίδα, γιατί οι ήρωες είναι η πατρίδα μας.
Επιμέλεια κειμενου: Ελένη Συριβελη.
